Πέντε τρόποι να πειθαρχήσετε το παιδί σας
Παρά το γεγονός ότι πολλά βιβλία για νέους γονείς με στρατηγικές για την πειθάρχηση των παιδιών εμφανίζονται συνεχώς με νέες ιδέες και τρόπους, οι βασικοί τύποι πειθάρχησης είναι πέντε και κάθε τι νέο αποτελεί υποκατηγορία τους. Οι ειδήμονες δεν συμφωνούν πάντα σχετικά με το ποιος από όλους αυτούς του τρόπους πειθάρχησης είναι ο καλύτερος, αλλά είναι σαφές πως ο καθένας από αυτούς έχει διαφορετικά προτερήματα.
Το να ορίσετε το ποιος τύπος πειθάρχησης είναι καταλληλότερος για την οικογένειά σας είναι φυσικά προσωπική σας υπόθεση, που πρέπει να στηρίζεται τόσο στη δική σας ιδιοσυγκρασία, όσο και σε αυτή του παιδιού σας.
- Θετική Πειθάρχηση
Η Θετική πειθάρχηση βασίζεται στην επιβράβευση (έπαινο) και στην ενθάρρυνση. Αντί να γίνεται εστίαση στην τιμωρία, οι γονείς προσπαθούν μέσω της ανάδειξης των κατάλληλων συμπεριφορών που επιδεικνύουν τα παιδιά τους να τους εμπνεύσουν την αγάπη για τη μάθηση.
Οι γονείς οξύνουν στα παιδιά τους την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων και χτίζουν πρόσφορο έδαφος ώστε να μάθουν να βρίσκουν μόνα τους λύσεις και να μην απογοητεύονται.
Παράδειγμα: Ένα εξάχρονο παιδί αρνείται να κάνει τις εργασίες του για το σπίτι.
Ένας γονιός που χρησιμοποιεί «θετικούς τρόπους πειθάρχησης» θα καθόταν μαζί με το παιδί του και θα του έλεγε: «Γνωρίζω πως η δασκάλα σου θα επιθυμούσε να έχεις τις εργασίες σου έτοιμες απόψε ενώ εσύ δεν θες να τις κάνεις. Τι μπορούμε να κάνουμε ώστε τελικά να ετοιμάσεις τις εργασίες σου και να δείξεις στη δασκάλα σου ότι κατάφερες να τελειώσεις έγκαιρα όλες τις εργασίες σου;»
- Πειθάρχηση μέσω της ευγένειας
Η πειθάρχηση μέσω της ευγένειας εστιάζει στην ανακατεύθυνση του προβλήματος, ενώ η σύγκρισή του με λιγότερο επιθυμητές για τα παιδιά καταστάσεις χρησιμοποιείται συχνά για να αποτρέψει τα παιδιά σας από λανθασμένες συμπεριφορές.
Παράδειγμα: Ένα εξάχρονο παιδί αρνείται να κάνει τις εργασίες του για το σπίτι.
Ένας γονιός που προσπαθεί να το πειθαρχήσει μέσω της ευγένειας θα μπορούσε να απαντήσει με χιουμοριστική διάθεση «Θα προτιμούσες να γράψεις μια έκθεση στην καθηγήτριά σου για να εξηγήσεις τους λόγους που δεν ήθελες να λύσεις τις ασκήσεις των μαθηματικών απόψε;». Μόλις η πρόταση αυτή απαντηθεί αρνητικά ο συγκεκριμένος τρόπος πειθάρχησης θα οδηγούσε τον γονιό να κάτσει δίπλα στο παιδί του και να το βοηθήσει με τις ασκήσεις.
- Πειθάρχηση μέσω οριοθέτησης
Η πειθάρχηση μέσω της οριοθέτησης εστιάζει στο να τίθενται όρια και να καθορίζονται κανόνες ευθύς εξαρχής. Στα παιδιά δίνονται επιλογές και γίνονται σαφείς οι επιπτώσεις κακής διαγωγής, βασισμένες σε λογικά επιχειρήματα.
Παράδειγμα: Ένα εξάχρονο παιδί αρνείται να κάνει τις εργασίες του για το σπίτι.
Ένας γονιός που χρησιμοποιεί τον συγκεκριμένο τρόπο πειθάρχησης θα έθετε όρια και θα δήλωνε καθαρά τις συνέπειες μη τήρησής τους λέγοντας «Δεν θα μπορέσεις να παίξεις καθόλου με τα παιχνίδια σου μέχρι να ετοιμάσεις τις εργασίες σου.»
- Τροποποίηση συμπεριφοράς
Η τροποποίηση συμπεριφοράς εστιάζει στις θετικές και αρνητικές συνέπειες. Η καλή συμπεριφορά συνοδεύεται με έπαινο ή κάποια επιβράβευση. Η κακή διαγωγή απ’ την άλλη, συνοδεύεται από την αγνόηση του γονιού σε διαμαρτυρία του παιδιού αρνητικές συνέπειες όπως την απώλεια προνομίων ή/και την αγνόηση του γονιού σε διαμαρτυρία του παιδιού.
Παράδειγμα: Ένα εξάχρονο παιδί αρνείται να κάνει τις εργασίες του για το σπίτι.
Ένας γονιός που χρησιμοποιεί τη μέθοδο της τροποποίησης συμπεριφοράς μπορεί να θυμίσει στο παιδί του κάποιο βραβείο που έχει ήδη ρυθμιστεί λέγοντας για παράδειγμα «Θυμήσου, μόλις τελειώσεις την εργασία σου θα μπορέσεις να χρησιμοποιήσεις τον υπολογιστή για μισή ώρα». Το παιδί θα επαινεθεί μόλις φέρει εις πέρας τις υποχρεώσεις του ενώ στην αντίθετη περίπτωση δεν θα λάβει την ορισμένη επιβράβευση και τυχόν διαμαρτυρίες του θα αγνοηθούν από τον γονιό.
- Συναισθηματική καθοδήγηση
Η συναισθηματική καθοδήγηση είναι μια διαδικασία πειθάρχησης πέντε βημάτων, που στοχεύει στην συναισθηματική εκπαίδευση των παιδιών. Όταν τα παιδιά συνειδητοποιήσουν τα συναισθήματά τους μπορούν να τα μετουσιώσουν πρώτα σε λόγο αντί σε πράξη, κάτι που βοηθά στον έλεγχό τους και στην συναισθηματική τους ωρίμανση. Τα παιδιά μαθαίνουν έτσι πως όλα τα συναισθήματα είναι θεμιτά και οι γονείς είναι εκεί για να τους δείξουν τρόπους κατάλληλους να τα χειριστούν.
Παράδειγμα: Ένα εξάχρονο παιδί αρνείται να κάνει τις εργασίες του για το σπίτι.
Ένας γονιός που κάνει χρήση αυτής της μεθόδου θα έλεγε «Ξέρω πως λυπάσαι που δεν μπορείς να παίξεις εξαιτίας των εργασιών σου. θες να προσπαθήσεις να ζωγραφίσεις το πώς νιώθεις σε τέτοιες περιπτώσεις;». Ύστερα από αυτόν τον δημιουργικό τρόπο διαχείρισης ενός αρνητικού συναισθήματος ο γονιός βοηθά το παιδί με τις εργασίες του.
Πηγή: www.verywellfamily.com
